To be continued...

Χρόνια πολλά κ καλή χρονιά!
Ναι ναι σαν τα χιονια κ εμεις!
<<Ερως ανικατε μαχαν>>,ερωτα ανικητε στη μαχη...Με την αγαπη τι γινεται;Τι γινεται οταν φευγει αυτο το τρελο κι αλλοπαρμενο παθος,το "δε μπορω χωρις αυτον/ην!", οταν βγαινουν τα γυαλια που σε κανουν να βλεπεις ποοοοσο τελειος ειναι ο αλλος,και ποσο υπεροχα και χαρουμενα ειναι ολα γυρω σου;Τη στιγμη που σβηνει η δυνατη με αυξομειωσεις φλογα,αλλα μενει η χαμηλη σταθερη φωτια;...Θα σας πω εγω τι γινεται.Καλως ηρθατε στην αγαπη.Το σημειο που φορατε τα γυαλια της πραγματικοτητας,που ξερετε σχεδον τα παντα για τον αλλον(εννοειται πως πια δεν ειναι τοσο τελειος),που η αναγκη να ειστε συνεχεια με τον αλλον δεν ειναι εντονη,αλλα νιωθετε αυτη τη ζεστασια και θερμη,την αισιοδοξια οτι ολα θα πανε καλα,και πως όλα θα ηταν διαφορετικα χωρις αυτόν-πιθανοτητα πιο ασχημα.
Ισως καποια στιγμη ερχεται κι ο χωρισμος.Ο απλος,ηρεμος χωρισμος,οχι απο εκεινους που πετας βαζα για να σπασεις το κεφαλι του συντροφου σου.Απο εκεινους που συνεχιζεις να αγαπας και να εκτιμας το ατομο με το οποιο ησουν,αλλα που δεν εχεις το fun κομματι της σχεσης,οπως το σεξ,ή τη δυνατοτητα να στειλεις εκεινο το χαζο πραγματακι που ειδες η ακουσες,που ξερεις πως σιγουρα θα του αρεσει.Ισως αυτο να αρχιζει σιγα σιγα να σε σκοτωνει.Και μετα..και μετα σκεφτεστε τι περασατε,τι σχεδιαζατε να περασετε,τι θα θελατε να κανετε...και το βαρος στο στηθος μεγαλωνει...Αρχιζετε να σκεφτεστε "μηπως δεν τελειωσανε ολα;Να ξαναπροσπαθησω;"...ΠΡΟΣΟΧΗ!Προχωρηστε στην παρακατω κινηση μονο αν ειστε βεβαιοι ότι ολη αυτή η νοσταλγια δεν είναι από συνηθεια,αλλα επειδη οντως νιωθετε ετσι!Και να ξερετε:Οι μισοι φιλοι σας θα σας αποτρεψουν,οι αλλοι μισοι θα σας πουνε να το κανετε...Αποψη μου;: A leap of faith..Ναι ναι σαν κι αυτο που κανουν στα assassin's creed.Γιατι μετα θα σας τρωει το Αν-δεν την ονομασε τυχαια την ταινια του ετσι ο Παπακαλιατης. Προσπαθηστε,πειτε αυτο που νιωθετε,κι αν φατε το κεφαλι σας, μη σας παιρνει απο κατω.Η ζωη ειναι σε ενα συνεχες to be continued..η μονη σας υποχρεωση ειναι να ειστε εκει στην ωρα σας για να τη ζησετε!
YOLO-κι ας την αντιπαθω αυτή τη φραση!

http://www.youtube.com/watch?v=8295rOMvtQI

Τι να λέμε τώρα;...Σεπτέμβρης!

Καλά μου παιδάκια ήρθε ο Σεπτεμβρης!και ξερετε τι σημαίνει αυτό;!;Τα κεφάλια μεσα!!
Όσο και αν δε θελουμε να το παραδεχτούμε summer time is over!Το καλοκαίρι πέρασε,το ίδιο και οι διακοπές...πάνε οι ατέλειωτες βόλτες στην παραλία,οι βουτιές σε κάποιο ελληνικό νησάκι,το ποτό σε κάποιο barάκι όπου κυριαρχεί κλασικά το greek καμάκι!Ααχ τι μου θύμισα;!παλιές καλές εποχές!Πάει...του χρόνου να δούμε τι θα κάνουμε,γιατί φέτος...!
Το φθινόπωρο μόλις μπήκε,ο μήνας της επανοργάνωσης για όλους μας,καθώς τα σχολεία ξεκινάνε,αρχίζει η εξεταστική,τα γραφεία επαναλειτουργούν σε πλήρεις ρυθμούς-ναι ξέρω,πώς ακριβώς να χαρούμε με αυτά;-ΑΛΛΑ μη σας παίρνει από κάτω!!Σημαίνει πώς οι πόλεις ξαναγεμίζουν,όλοι επιστρέφουμε πίσω,η ζωή μας μπαίνει σε ένα (σχετικό) πρόγραμμα,και μπορούμε πάλι να αρχίσουμε τα ξενύχτια με φίλους που δεν είδαμε το καλοκαίρι,να πραγματοποιήσουμε τα movies nights σταθερά μια φορά την εβδομάδα με την παλιοπαρέα,και έχοντας στο μυαλό την προσμονή για το επόμενο καλοκαίρι με στόχο να περάσουμε ακόμα καλύτερα!
P.S. Προσωπικά μ'αρέσει η εναλλαγή των εποχών·Φθινόπωρο σημαίνει πρωτοβρόχια,αδιάβροχο
χειμώνας σημαίνει χίονι και ζεστή σοκολάτα δίπλα στο τζάκι
Άνοιξη είναι η εποχή που ξεσπαθώνουμε όλοι,τα λουλούδια ανθίζουν και...έρχονται οι μέλισσες
Τέλος,το καλοκαίρι...νομίζω όλοι ξέρουμε τι σημαίνει!

Σας αφήνω λοιπόν στα χέρια της Sissy ακούγοντας Nicko και baby I want you like last summer!! ;)

Το δικό μου καλοκαίρι ήταν ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...δεν πολυξεκουράστηκα, πολλήηη δουλεία και οι εικόνες της φίλης Στεφανίας
δεν μου λένε κάτι φέτος...ούτε εξωτικό μαύρισμα...ούτε άρωμα καρύδας ...ούτε άμμος στη βαλίτσα ούτε και καμάκι!!Τίποτα!!ή σχεδόν τίποτα...εκτός από 3 μέρες στην Ανδρο όπου πέρασα συμπαθητικά...
Το φθινόπωρο με μελαγχολεί...μικραίνει η μέρα λιγοστεύει το φώς και πληθαίνουν οι υποχρεώσεις...έρχονται τα πρωτοβρόχια ..βγαίνουν τα ζακετάκια..
στα θετικά του απαριθμώ την επιστροφή της ξενιτεμένης κολλητής μου από την Μύκονο...την μανία που με πιάνει να ανασυνταχθώ να τακτοποιηθώ και να ξαναβρώ τον εαυτό μου!!
η ευχή Καλό χειμώνα και η ατάκα των ήμερών κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και τα κεφάλια μέσα μου την δίνει στα νεύρα ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ!!Δεν θέλω να κάνω τίποτα από τα παραπάνω..δεν μ αρέσουν οι εναλλαγές !Θέλω την ησυχία μου, τον ήλιο μου και το μαγιό μου το οποιό μου έλλειψε φέτος!

Τέλος πάντων...εγώ αυτό που θέλω να ευχηθώ είναι να κάνουμε την επιστροφή μας στα σχολεία στα θρανία στα γραφεία στην κίνηση και στις υποχρεώσεις όσο πιο ανώδυνη και λιγότερο νευρική...Παρά την μελαγχολία μου κάθε πρωί κοτσάρω το χαμόγελο μου και σκέφτομαι κυριακάτικα καφεδάκια, αγαπημένα τραγούδια στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, διάβασμα εφημερίδων κάτι ηλιόλουστα πρωινά σαββάτου, κανένα ποτάκι χαλαρό βράδυ μετά την δουλειά και την ελπίδα ότι όταν ξεκινήσει το κρύο και έρθει ο καιρός για δύο να ξεπροβάλει απο την γωνία ο έρωτας...

Ο φετινός χειμώνας μας έπεισαν ότι θα είναι δύσκολος, φθινόπωρο ΚΡΙΣΗΣ όπου λένε θα αναγκαστούμε να κάνουμε περικοπές και "διακοπές" και άλλα δυσοίωνα!!ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΛΕΩ ΕΓΩ!
Πάντοτε υπήρχαν προβλήματα, ποτέ όλα δεν ήταν ρόδινα γιατί λοιπόν τόση τρομολαγνία;;
ας βλέπουμε θετικά...και ας προσπαθήσουμε ΑΥΤΗ η νέα αρχή που επιτάσσει η νέα εποχή που ξεκίνησε (πληροφοριακά εκνευρίζομαι με τα νέα ξεκινηματα κάθε εποχή, πρωτοχρονια, γενέθλια και άλλα τυπικά..αλλά το προσπερνώ!!) να δούμε όλα εκείνα που πραγματικά θέλουμε να έχουμε στην καθημερινότητα μας, να φροντίσουμε τους φίλους μας ,τους συναδέλφους μας ,τις οικογένειες μας και τον εαυτό μας...να βρούμε χρόνο να αφιερώσουμε σε όλους όσοι ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΜΑΣ!!
να κάνουμε όλα αυτά τα ΝΑ......... όχι ψυχαναγκασμούς αλλά τρόπους για ένα ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.....ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ!Με ηλιοφάνεια κάθε μέρα, ήρεμα νερά καθημερινότητας και πολλά ηλιοκαμένα μυρωδάτα χαμόγελα!Τα καλοκαίρια και οι εποχές είναι μέσα μας!!!Και θέλω να αφιερώσω ένα τραγουδάκι να μας συντροφεύει όταν τελειώνουν τα εύλογα λόγια και αρχίζουν τα παράλογα συναισθήματα...επειδή το καλοκαίρι μου είχε μπόρες και καταιγίδες και θέλω τώρα να δώ πρώτα ουράνιο τόξο και μετά ήλιο πολύ ήλιο....

http://www.youtube.com/watch?v=_bCvtWv3pJ8 ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ!

Περί κεράτων και άλλων...τεράτων! Part 1!

Και ενώ οι ζέστες έχουν σφίξει για τα καλά και ο περισσότερος κόσμος ετοιμάζεται για διακοπές εμείς που είμαστε εργαζόμενα κορίτσια και αναμένουμε η μια την άδεια της και η άλλη ένα θαύμα καθ΄ότι high season στον μαγικό κόσμο του τουρισμού αποφάσισαμε να θίξουμε ένα επίκαιρο πάντα θέμα, που το καλοκάιρι έχει την τιμητική του!
το κέρατο αγαπούλες, φύεται επι της κεφαλής και είναι συνήθως αόρατο από τον κατέχοντα την ίδια στιγμη που είναι ολοφάνερο και πασιφανές για τον κοινωνικό περίγυρω και τον αμαρτώντα σύντροφο..
Τα κέρατα: πληθυντικός αριθμός δηλώνουν το πλήθος και εν προκειμένω την επανειλημμένη απιστία. Απιστία: λέξη σύνθετη από το στερητικό μόριο α και την λέξη πίστη θηλυκού γένους. Σημαίνει την αδυναμία πίστης και αφοσίωσης σε ένα πρόσωπο, η οποία τελευταία είναι αδύνατη εδώ που τα λέμε μετά το πέρας ενός χρονικού διαστήματος και εφόσον δεν μιλάμε για έγγαμη κατάσταση... κατά το κοινώς λεγόμενον αν βαρέθηκες την φιλολογική ανάλυση ΤΟ ΑΣΥΓΚΡΑΤΗΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΕΝΔΙΔΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΟΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ... είναι η κομβική εκείνη στιγμή που το τραγούδι "λιγό κρασί λίγο θάλασσα και τ αγόρι μου αντικαθίσταται με την φωνή του Κώστα Μαρτάκη "ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΘΕΣ"
και μην ακούσω καμιά να λέει ότι είναι ανδρικό προνόμιο, γονίδιο ή ελάττωμα γιατί θα βγώ από τα ρούχα μου καλοκαίρι καιρό που δεν είναι και δύσκολο...να θυμήσω ότι η γυνή είναι μεν συναισθηματική αλλά για όσες δεν το θυμούνται συνδέεται χρόνια τώρα με το πυρ και την αδηφάγα θάλασσα... όπερ μεθερμηνευόμενον εστί άμα δεν κουνήσει η σκύλα την ουρά της δεν την βλέπει ο σκύλος...
Να ρωτήσω με τι απατούν οι άνδρες????ε???με γυναίκες...99% ο θεός να τις κάνει αλλά τέλος πάντων ανήκουν στο είδος μας...Θυμίζω ακόμη ότι στην πραγματικότητα η ΕΥΑ δάγκωσε το μήλο ο ΑΔΑΜ απλώς της έδειξε την ομορφιά του δένδρου. Οχι ότι ο ανήρ είναι άμοιρος ευθυνών αλλά τ αγαπώ τ αγόρια (με την μητρική έννοια του όρου) άσε που έχω μάτια και βλέπω πώς κυκλοφορούμε ντυμένες σαν περιοδεύουσα πρόκληση και πρόσκληση στο προπατορικό αμάρτημα..
έτσι λοιπόν θεωρώ το κέρατο απαράδεκτο μεν ,αναπόφευκτο δε και το λέω εγώ που δεν κερατώνω ποτέ από ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ...ωστόσο επιτρέψτε μου να θυμίσω ότι η ανθρώπινη φύση είναι συνδεδεμένη με το πάθος και το λάθος και η πτώση μας από τον παράδεισο έχει συντελεστεί χρόνια πριν...οπότε ΠΟΙΑ Η ΛΥΣΙΣ???
ας πιστέψουμε στο όραμα της αιώνιας αγάπης και αφοσίωσης κρατώντας ανοιχτές τις πύλες του παραδείσου αλλά ας βρισκόμαστε που και που ανεκτικοί απέναντι στην αμαρτία...γιατί όπως πολύ σωστά τραγούδησε η Αρλέττα:


ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΠΑΠΟΥΛΗ ΤΙ ΖΗΤΑΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΓΙΟ ΑΥΤΟ
ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΕΚΝΟΝ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ
ΠΡΟΧΘΕΣ ΑΡΓΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΒΡΕΘΗΚΑ ΠΑΛΙ ΝΑ ΤΑ ΠΙΝΩ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΙΟ..
ΚΑΘΟΤΑΝΕ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΣΚΑΜΠΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΕ ΜΕ ΟΥΙΣΚΙ ΚΑΙ ΝΕΡΟ
ΚΟΙΤΑΞΕ ΓΥΡΩ ΤΟΥ ΣΤΕΓΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΕ ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΥΣ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΕ:
ΑΝ ΘΕΣ Ν ΑΓΙΑΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΜΑΡΤΗΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ ΑΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙΣ



εν τελει το κέρατο μπορώ να το καταπιώ να το ξερό-καταπιώ για την ακρίβεια,ναι δεν λέω οτι θα στήσω πάρτυ αν βρεθώ να χτυπάω στα κουφώματα , αν τρυπάω το ταβάνι και αν μοίαζω με το Ρούντολφ το ελαφάκι και δεν είναι χριστούγεννα ή απόκριες, αλλά ομολογώ ότι υπάρχουν και χειρότερα σε μια σχέση και αυτά δεν είναι τα κέρατα αλλά τα τέρατα...της ζήλιας, της βαρεμάρας ,της αδιαφορίας ,της ρουτίνας, της έλλειψης...ότι μορφή και αν έχει η τελευταία..γιατί καταλήγω ότι δεν έχει τόση σημασία τελικά αν κάποιος βρεθεί κάποια στιγμή και αλλού, αλλά το πρόβλημα είναι να βρίσκεται συνεχώς ΑΛΛΟΥ!Το μαζί δεν εξαρτάται πάντα από το πόσοι και πού, αλλά κατά την γνώμη μου αρκούν 2 και να μπορούν ΠΑΝΤΟΥ, και σίγουρα όχι ΠΑΝτΑ!και ούτε για ΠΑΝΤΑ. το ΠΟΤΕ και το ΠΑΝΤΑ είναι οι πιο εύκολα ανατρεπόμενες καταστάσεις στον κόσμο μας...
Ισως λοιπόν το κέρατο να είναι μια αφορμή για να βρεθούν 2 άνθρωποι σε πόλεμο και σίγουρα όχι η αιτία....γιατί ποιος ψάχνεται και παραέξω όταν έχει το ιδανικό για αυτόν;
ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΙΘΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΔΙΤΤΑ...ΤΕΡΑΤΑ Η ΚΕΡΑΤΑ???

By Sissy

Ας συστηθούμε!!

Πάντοτε οι συστάσεις και η καλή αρχή ήταν και είναι το ήμισυ του παντός..θυμάσαι Στεφανία μου τις γιαγιάδες μας που έλεγαν ότι η πρώτη εντύπωση είναι σημαντική και σπάνια διαψεύδεται ή ανατρέπεται στην πορεία?? Από την μεριά μας λοιπόν οφείλουμε και θέλουμε-έχω την αίσθηση-να πούμε ποιες είμαστε .όσο το ξέρουμε τέλος πάντων, και τι θέλουμε να κάνουμε...πράγμα το οποίο αλλάζει από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα,ενίοτε.
Εγώ λοιπόν είμαι μια νεαρή κοπέλα μόλις 24 Ιουνίων, καρκινάκι, επίδοξη φιλόλογος, που ξεκίνησε φέτος να εργάζεται σε εμπορικό τμήμα εταιρείας, μοναχοπαίδι και πολυλογούδικο, ολίγον καλομαθημένη, καθόλου αθλητικός τύπος, που αρέσκομαι να πιστεύω ότι γράφω χιουμοριστικά και ενδιαφέροντα και είπα να αδράξω την ευκαιρία να ταλαιπωρήσω αρκετά-θέλω να ελπίζω-αυτάκια με τα λόγια μου. Αγαπώ τους φίλους μου,τους γονείς μου, κάνω συνέχεια δίαιτα από τα 12, με μεγάλα διαστήματα διακοπών όπου φροντίζω τις «παπαριζικές» καμπύλες μου. Με την Στεφανία που είναι μικρότερη, αλλά δεν θα το σχολιάσω τώρα, γνωρίστηκα επειδή η αδερφή της τυγχάνει κολλητή μου!! Ε όταν ανακαλύψαμε την κοινή μας αγάπη για το γράψιμο γίναμε και φίλες φίλες και είπαμε να βγάλουμε τις συζητήσεις μας στην φόρα, ικανοποιώντας το ψώνιο μας για αποδοχή, θαυμασμό και ολίγη δημοσιότητα! Έτσι προσωπικά έχω ονειρευτεί αυτή την «στήλη», ο θεός να την κάνει, (πάντα μια επίκληση στα θεία βοηθά στα ξεκινήματα) σαν ζωντανό διάλογο τον οποίο κρυφακούν φανερά αρκετές και αρκετοί συμμετέχουν, σχολιάζουν, κράζουν, επαινούν, μιλούν.σκέφτονται ολίγον φωναχτά και ελεύθερα. Γιατί, αν και δεν πιστεύω καθόλου στην κοινοτοπία, ότι οι καιροί είναι χαλεποί και δύσκολοι, όπως μας πείθουν καθημερινά, ως επίδοξη γλωσσολόγος, σας δηλώνω απερίφραστα και ευθύς εξ' αρχής ότι τα όρια του κόσμου μας είναι τα όρια της γλώσσας μας και αυτόν τον κόσμο τον δημιουργούμε καθημερινά με ότι λέμε,κάνουμε ή σκεφτόμαστε. Και ο λόγος τώρα στο έτερον συγγραφικό μου ήμισυ που το χω και σε εκτίμηση ('90ς λαικό άσμα..) stef dear the microphone to you..
…Yes boss, I'm on my mic! I'll try to give you what you like!(που λέει και το hot τραγούδι του Hess is more).Αν και θα συμφωνήσω με τις γιαγιάδες μας περί πρώτων εντυπώσεων, προσωπικά είμαι της άποψης«δώσε μια ευκαιρία,μπορεί να κάνει την έκπληξη» , άλλωστε δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες ίδιοι! Να συστηθω και εγώ με τη σειρά μου.Όχι όχι δεν είμαι και εγώ επιδοξη γλωσσολογος,ούτε είμαι καρκίνος!Είμαι μια βερα αιγωκερος,19 χειμώνων,που λατρεύει το βουνό όσο και τη θάλασσα!, και ως φοιτήτρια του πολιτικού της νομικής,αλλά κυρίως ως απλός παρατηρητής,περιμένω να δω προς τα που οδεύουμε!Αντιθετα με το συγγραφικό μου ταίρι,μπορώ να πω ότι είμαι αρκετά αθλητική,αλλά δε θα με βρείτε ΠΟΤΕ σε κάποιο γυμναστήριο,καθώς τα σιχαινομαι-μου δημιουργούν μια αίσθηση όπως τα χαμστερακια στη ρόδα,πρωτίστως ο διάδρομος.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω μια προποση-καλό θα ήταν να ειχαμε κανένα ποτήρι σαμπάνια- σε μια νέα αρχή ενός τρομερου διδύμου,που ευελπιστεί να σας ταλαιπωρήσει θετικά κάθε εβδομάδα!Εννοείται σαφώς πως στις "συζητήσεις" θα γινονται όχι μόνο σε θέματα που απασχολούν εμάς,αλλά και σαφώς τον υπόλοιπο κόσμο,καθώς όσο ξένοι και να είμαστε (αν και θα θέλαμε να μας θεωρείσετε ως ένα βαθμό φίλες σας) ως άνθρωποι εχουμε κοινά προβλήματα και ενδιαφέροντα!